37. Aangevreten door de tand des tijds
Aangevreten door de tand des tijds
Aangevreten door de tand des tijds
staat gij daar
al uw broze breekbaarheid
uw kreupele hout gestut, geketend
als aan ons bestaan vastgeklonken
maar mocht uw laatste uur gekomen zijn
wenk mij met uw zieltogende takken
ik zal uw majesteit erkennen
en vol trots getuigen
ik heb hem ooit gekend
Fons van Walraven
—