70. Dorpscafé 100 jaar Broeren
Dorpscafé 100 jaar Broeren
ik heb nooit geweten dat ik worden zou
de voor- en achterdeur van wouw
ik zag het volk dat mij passeerde
wouw verliet terug naar hier weer keerde
ik zag de belgen hun verborgen boter
de smokkelaars hun verhalen groter
ik zag de oorlog duitsers vielen binnen
hoorde hoe ze kwamen hoe zij weer gingen
ik weet ze komen burgers en de boeren
voor de koffie en het bier bij broeren
ze feesten drinken samen soms alleen
kussen blijven hangen gaan weer heen
ik herberg zalen een café met zonterassenkant
welkom fietser wandelaar toevallige passant
ben jezelf speel een ander doe gewoon alsof
voel je welkom in het donkenhof
Ivo Weterings, geboren in Roosendaal in 1961, woonachtig in Wouw sinds 1991.
Mijn eerste herinnering aan de dichtkunst is er een van frustratie. Van de juf van de vijfde klas mocht een medeleerling haar opstelschrift met daarin haar gedicht meenemen naar haar huis om het daar door haar ouders te laten lezen. Haar gedicht was mooi en zij ook. Maar waarom mocht ik mijn opstelschrift met daarin mijn gedicht niet meenemen naar mijn huis om het daar door mijn ouders te laten lezen. Mijn gedicht was ook mooi.
Met haar is het nooit wat geworden, in mezelf ben ik blijven geloven. Ik bleef schrijven en dit resulteerde jaren later in een volle verzamelmap gedichten. Een eerste selectie hieruit verscheen in september 2017 in mijn debuutbundel “Dood de tijd”. Nieuwe publicaties volgen.
— Ivo Weterings