‘Ik wilde niet iedere dag op de bank gaan zitten en dan denken welke kast zal ik vandaag eens schoon gaan maken? Dat leek me verschrikkelijk.’

Bezig blijven met van alles en nog wat helpt Astrid om mentaal gezond te blijven, ergens bij te horen, structuur te geven aan haar dagen, en iets voor andere mensen te kunnen betekenen.
Met name dat laatste ervaart Astrid, die samen met haar man ook actief is als buurtbemiddelaar in liefst twee gemeenten, Moerdijk en Halderberge, in het vrijwilligerswerk dat ze bij de Bibliotheek West-Brabant doet.

‘Ik ben van oorsprong neerlandicus en afgestudeerd in Nederlandse taal en cultuur. Omdat ik ook een achtergrond heb als docente, heb ik gesolliciteerd als Taalvrijwilliger. Iedere maandag begeleid ik in de bibliotheek in Zevenbergen samen met twee andere vrijwilligers een Taaloefengroep. We helpen mensen van allerlei nationaliteiten voor wie Nederlands niet de moedertaal is op weg met de Nederlandse taal.
Dat vind ik hartstikke leuk én waardevol om te mogen doen!’.

Vrijwilligerswerk doe je in de eerste plaats natuurlijk om andere mensen te kunnen helpen. Maar uiteindelijk doet Astrid het ook voor zichzelf. Het geeft haar voldoening als ze na afloop van de les de dankbaarheid van de deelnemers hoort en ziet.
‘De mensen zijn zoooo dankbaar. Er is niemand die vertrekt zonder eerst te komen zeggen hoeveel ze die dag weer geleerd hebben. Maar ook dat ze het gezellig vonden. Het leren van taal is één ding, maar een Taaloefengroep heeft ook een belangrijke sociale functie. Waar mensen van allerlei culturen elkaar kunnen ontmoeten. Zonder dat opvattingen of overtuigingen dat in de weg staan.’

Astrid bereidt de les iedere week goed voor. Daar steekt ze een aantal uren in, maar dat vindt ze zelf ook leuk om te doen. Ze is er bewust mee bezig en kijkt of dingen die ze leest of in de media tegenkomt, ook bruikbaar zijn.
‘Ik behandel iedere les een nieuwsonderwerp. Daarvoor gebruik ik het NOS Nieuws van de Week. Dat is een journaal speciaal voor mensen die moeite hebben met de Nederlandse taal. Onderwerpen die bijvoorbeeld gaan over oorlogen en onrust in de wereld, vermijd ik. Bij de deelnemers liggen die onderwerpen misschien te gevoelig. Zelf vragen we de deelnemers ook nooit naar hun verhaal. Maar soms vertellen ze uit zichzelf hun verhaal en voel je gewoon dat ze blij of opgelucht zijn dat je naar hen luistert. Ze zijn dankbaar dat je aandacht voor ze hebt, naar ze luistert en dat je ze probeert echt vooruit te helpen. Alleen daarom zou je al vrijwilligerswerk bij de bibliotheek moeten willen doen.’

Dat veel mensen geholpen kunnen worden met het leren spreken en lezen van de Nederlandse taal, maar ook met het aanleren van andere basisvaardigden als rekenen of het leren omgaan met een computer, heeft een belangrijke maatschappelijke toegevoegde waarde. Mensen krijgen meer zelfvertrouwen als ze de Nederlandse taal en andere basisvaardigheden beter beheersen. Waardoor steeds meer dingen ook voor bereikbaar worden, zoals het vinden van een baan en beter kunnen meedoen in de samenleving.

‘Ik zou het hartstikke zonde vinden als de bibliotheek activiteiten moet stopzetten als er straks niet genoeg vrijwilligers meer zijn. Natuurlijk heeft iedereen het altijd druk met werken, een sociaal leven, hobby’s, sporten en wat al niet meer. Maar wat is een paar uurtjes per week als je iets voor een ander kunt betekenen én je daar zelf ook nog van kunt genieten ook? En echt íedereen kan iets doen als vrijwilliger bij de bieb; je hoeft echt geen taalvirtuoos te zijn of het ene na het andere boek uit te lezen. Er is genoeg te doen waar ook jij jezelf een paar uurtjes per week in een gezellige omgeving nuttig mee kunt maken.’