Meer dan gamen
Wat je misschien niet zou verwachten is dat twee best uiteenlopende hobby’s prima samen kunnen gaan. Dat is ook zo bij Faas. “Ik houd erg van gamen. Spellen als Minecraft, Animal Crossing en verschillende Lego-games vind ik echt tof om te spelen. Maar daarnaast houd ik ook erg van lezen. Als we naar de bibliotheek gaan, komen we vaak terug met tassen vol boeken. Na drie dagen heb ik de meeste boeken dan alweer uit en kunnen ze terug.”
Zijn vader vult aan. “We merkten dat Faas behalve lezen ook gamen heel leuk vindt. Toen we zagen dat er CoderDojos georganiseerd werden in Bergen op Zoom zijn we eens gaan kijken.”

Breinbreker gezocht
Het uitgangspunt van de CoderDojo is, net als van alle activiteiten die de bibliotheek organiseert, dat de deelnemers er plezier in hebben. Maar meedoen met de CoderDojo had voor Faas ook een andere reden, vertelt Albert: “We waren eigenlijk op zoek naar activiteiten om Faas wat uitdaging te bieden. Dus gingen we vaak naar musea om zijn brein, ook buiten schooltijd, een beetje aan het werk te zetten. Omdat hij van gamen houdt, dachten wij dat de CoderDojo voor hem een leuke uitdaging was. Hoewel CoderDojo in de praktijk toch iets anders is dan alleen gamen. Want een game maken is toch iets anders dan een game spelen. Maar Faas vindt het hartstikke interessant om te doen.”

Snel eer van je werk
Veel mensen hebben het idee dat programmeren eindeloos lang duurt en soms een beetje saai kan zijn. Albert en Faas hebben bij CoderDojo gelukkig andere ervaringen opgedaan licht Albert toe. “Het leuke van het programmeren bij CoderDojo is dat het laagdrempelig is en je ook heel snel resultaat ziet. Het is leuk voor kinderen om onder begeleiding te leren programmeren en ook gelijk te zien of je het goed gedaan hebt. Want als je iets verkeerd programmeert, dan doet het robotje niet wat jij wilt. Dan is het soms best even puzzelen om erachter te komen waar het programmeerfoutje zit.”
“Ja, dat is soms super frustrerend.” onderbreekt Faas zijn vader.
“Maar dat is wel ook een goede leerschool. Gamen gaat vaak vanzelf, maar programmeren meestal niet. De uitdaging is dan om te stimuleren dat kinderen op zoek gaan naar de juiste oplossing.”

Vader-zoon momentje
Dat de CoderDojo in principe bedoeld is voor kinderen, maakt voor vader Albert niet zoveel uit. Hij gaat graag met zijn zoon mee. “De CoderDojo is écht wel onze activiteit samen. Een vader-zoonmomentje in de bibliotheek zou je kunnen zeggen. Behalve dat ik het altijd gezellig vind, en ik de begeleiding als fantastisch ervaar, vind ik het ook interessant om te zien wat Faas daar allemaal leert. Ik steek er zelf natuurlijk ook het nodige van op. Ik ben werkzaam in de IT en heb een technische achtergrond dus is de CoderDojo ook voor mij interessante materie.”

Is het niet te moeilijk?
Leren programmeren lijkt heel moeilijk. Maar is het niet té moeilijk? Faas legt uit dat het misschien moeilijk klinkt, maar dat het in de praktijk best meevalt. “De begeleiding is hartstikke goed. Ze gaan er niet vanuit dat je veel dingen wel weet. Ik weet dat veel van mijn klasgenoten dit ook heel leuk zouden vinden. Zij gamen er ook flink op los en willen best eens leren hoe je zelf een game moet programmeren. Hoewel we best veel dingen in het Nederlands doen, gebeurt het meeste programmeren natuurlijk wel in het Engels. Dat is hartstikke leerzaam. Daarbij: op YouTube is 90% van de video’s toch ook in het Engels?"

Albert vult nog aan: “Wij vinden het heel fijn dat de CoderDojo aangeboden wordt. Er zijn niet veel locaties waar je dit soort dingen in je eigen omgeving kunt doen. Met de CoderDojo voorziet de bibliotheek echt in de behoefte van kinderen om zichzelf te ontwikkelen en nieuwe dingen te leren.”

Faas sluit nog af met een opvallende nabrander: “Het enige jammere vind ik dat het zo vroeg is. Dan kan ik niet uitslapen.” Lachend zegt Albert: “Nou dat valt best mee. Het is van tien tot twaalf dus prima te doen. Dat is overigens wel de maximale concentratieboog. Want leren programmeren vraagt best aandacht, en kost ook energie dus na twee uurtjes gaan we moe, maar voldaan, opgeladen en vooral her-geprogrammeerd weer terug naar huis.”